Pas geleden was ik (weer eens) te laat voor een afspraak. Ik moest snel de deur uit, maar was mijn Iphone kwijt. En met mijn agenda erin en al die reminder-piepjes voor tig dingen die ik niet mag vergeten, heb ik die telefoon toch echt nodig! Met mijn vaste huistelefoon bel ik mezelf. Opeens hoor ik vanuit de keukenkast (?) de telefoon overgaan! Met de vaste huistelefoon nog (steeds bellend) in de hand, trek ik de kastdeur open, pak ik mijn Iphone op en denk op dat moment: “Hé, ik word gebeld!”
Bankpas kwijt, de zoveelste keer. Na veel regelwerk – alles wat een beetje met administratie te maken heeft, is gewoon niet mijn ding – eindelijk weer een nieuwe pas toegestuurd gekregen. Ik fiets snel naar de bank om hem te activeren door te gaan pinnen. Gelukt! Inmiddels regent het en is het koud. Ik spring snel weer op mijn fiets, met mijn pinpas nog in mijn hand en… ik vouw hem zo om mijn handvat heen… en dat trekt het pasje nou nét niet.
Ja, zulke momenten zijn veelal tijdrovend, vreten energie en ik voel me op zulke momenten even niet de slimste op aarde. Maar achteraf… kan ik deze anekdotes eigenlijk best goed hebben. Ik kan er dan zelfs om (glim)lachen… En als je dan hoort dat je vriendin het op de een of andere manier voor elkaar heeft gekregen om over haar handtas (met telefoon en alles er in!) heen te rijden, terwijl ze de auto op de oprit probeert te manoeuvreren (hoe dan?!)….dan werkt dat dan toch op mijn lachspieren.
Ik heb de afgelopen jaren geleerd om de grappige kant van ADD meer in te zien. Ook heb ik handvatten ontwikkeld om hierop meer de Focus te kunnen leggen en minder streng voor mezelf te zijn: “ADD more smiles in your life.” ???? Ik neem je graag mee in hoe je dat doet en hoe dat ook voor jou werkt!
Geef een reactie